Unknown

Κυκλοφορείς στο δρόμο και βλέπεις παντού στολισμένα και δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς ή να νοσταλγήσεις,
να νευριάσεις,
να θυμώσεις,
να στεναχωρεθείς,
γιατί ο χειμώνας δεν σ' άρεσε ποτέ!

Θεωρούσες τον χειμώνα μια ανούσια εποχή που απλά κάνει κρύο και όλος ο κόσμος γκρινιάζει για πολλά πράγματα.
Και ξαφνικά, βρέθηκε κάποιος στο δρόμο σου να σε κάνει να λατρέψεις τον χειμώνα και ακόμα περισσότερο τον μήνα Δεκέμβριο, γιατί?

Το θέμα είναι απλό!
Γιατί τον χειμώνα έχεις τον άνθρωπό σου να σε αγκαλιάζει πιο σφιχτά και να σου λέει πως τα Χριστούγεννα είναι η πιο ερωτική γιορτή που υπάρχει και ο χειμώνας η πιο ερωτική εποχή.
Και εσύ έμαθες κάθε χειμώνα να τον λατρεύεις, γιατί είχες αυτό το ένα και μοναδικό άτομο, να σε αγκαλιάζει για να μην κρυώνεις, να χουχουλιάζετε κάτω από την κουβερτούλα βλέποντας ταινία και τα Χριστούγεννα να περπατάτε μέσα σε στολισμένα περιβάλλοντα και να κάνεις σαν μικρό παιδί.

Και πάνω που συνήθισες να περνάς έτσι τους χειμώνες σου ξαφνικά έρχεται η χρονιά που δεν έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σου και βλέπεις όλα αυτά τα λαμπιόνια να μην έχουν κανένα νόημα χωρίς αυτόν.
Να τα κοιτάς και να θέλεις να τα καταστρέψεις γιατί σου θυμίζουν ότι,
κάποιος κατάφερε να σε κάνει να αγαπήσεις κάτι που μισούσες,γιατί κατάφερε να αγαπήσεις εκείνον ακόμα πιο πολύ.
Flickr

Πόσο απλή είναι μία καληνύχτα; Πόσο δεδομένη μπορεί να τη θεωρούμε και να τη λέμε έτσι απλά; και όμως αυτή η καληνύχτα κρύβει μία άλλη γλύκα μέσα της, μία τελείως διαφορετική γλύκα από μία καλημέρα. Γιατί σου δείχνει πως πριν πέσω για ύπνο θα σε καληνυχτίσω γιατί σε σκέφτηκα. Και ας είναι ένα σκέτο καληνύχτα, ένα καληνύχτα αγάπη μου, ένα καληνύχτα Αχιλλέα, Τάσο, Γιώργο, Μαρία, Ελπίδα κτλ.

Επέλεξε να σου πει καληνύχτα. Να σε χαιρετήσει με κάποιο τρόπο. Ίσως δεδομένο αλλά μοναδικό ταυτόχρονα. Γιατί επέλεξε να το πει σε εσένα. Γιατί καμιά φορά πίσω από ένα καληνύχτα κρύβονται πολλά παραπάνω. Πολλές επιθυμίες που στοιχειώνουν τη καρδιά, αλλά το μυαλό δεν τις αφήνει να εκδηλωθούν.

Γιατί,
όπως λένε.. "δεν πέρασε ποτέ ένα βράδυ χωρίς να σου έχω πει καληνύχτα και ας μην το έμαθες ποτέ".

Γιατί η τελευταία μου καληνύχτα ανήκει σε εσένα. Ελπίζοντας πως κάποια μέρα αυτή η νύχτα θα είναι μαζί σου, έχοντας εσένα δίπλα μου, να με αγγίζεις τα μαλλιά, το πρόσωπο, τα χείλη.

Θα είναι μια καληνύχτα δίχως λόγια παρά μόνο σιωπή. Θα είναι η πιο όμορφη σιωπή.

www.nijhoflee.nl
Ακόμα γράφω για σένα.
Ακόμα παίρνω μολύβι και χαρτί και "τοποθετώ" τα συναισθήματά μου σε γράμματα. Σε γράμματα όμορφα, στρογγυλά, γρήγορα. Κάθε συναίσθημα εκφράζεται με τα δικά του ιδιαίτερα γράμματα.

Αποτυπώνω κάθε συναίσθημα που έχω ανάγκη να σου πω. 

Και αυτό. γιατί είμαι δειλή.
Δειλή να στα πω στα μούτρα. Δειλή να ρίξω τα μούτρα μου για άλλη μια φορά. Δειλή ακόμα και να σου πετάξω αυτά τα γράμματα στη μούρη. Να σου πω, Ορίστε αυτό είναι για σένα.

Μου αρέσει όμως να γράφω για σένα. Βλέπω πως ένιωθα για σένα. Πώς νιώθω για σένα. Βλέπω τι δημιούργησες εξαιτίας της απώλειάς σου. Βλέπω που με οδήγησες. Τι πόνο μου προκάλεσες.


Δεν με ενοχλεί, ξέρεις, που πονάω και γράφω για τον πόνο που έχω μέσα μου. Ίσως είναι από τις πιο δυνατές αναμνήσεις που πρέπει να έχω, για να θυμάμαι ότι δεν πρέπει να επιστρέψω. Ότι δεν πρέπει να επιτρέψω τον εαυτό μου να πονέσει ξανά τόσο πολύ.

Από την άλλη όμως ο καιρός περνάει και δεν πρέπει να γράφω ακόμα για σένα. Αλλά τα πρέπει μωρό μου, το ξέρεις, δεν μου ταιριάζουν.

Γιαυτό σήμερα, επιλέγω να πονέσω ξανά, γράφοντας για άλλη μια φορά για σένα. Και ας μην σε ένοιαξε ποτέ.